<< Vorige pagina | 
Download de volledige tekst als PDF | Volgende pagina >>
De Nephilim en Reptielen werden zeer overheersend en vielen de Engelen aan om zo de Aarde over te nemen. Atlantis veranderde in een plek waar wapens werden ontwikkeld. Er werd een wapen gemaakt dat specifieke stralen kon manipuleren en sluiten. Het doel was om de Lemurianen en Engelen te verdrijven door hun verbinding met de aarde te verbreken.
Ze begonnen te experimenteren met de verbindingspoorten van de aarde, waardoor de 5e straal zich verbond met de planeet Erra (nabij de ster Taygeta). Via deze straal, kwamen de Pleiaden op Aarde en zij zijn de bron van het derde oog chakra (6e Hindu chakra). De Pleiaden kwamen in contact met de Engelen en zij leerden hun stem te gebruiken.
De Pleiaden ontwikkelden de nieuwe ontdekte stralen en kwamen in contact met de reptielen toen zij Atlantis bezochten. De reptielen herkenden het succes van hun experiment en een verbond werd gesloten tussen de Pleiaden en de Reptielen. Doordat de Reptielen en Pleiaden veel meer overeenkomsten hadden, werd het verbond met de Nephilim door de Reptielen verbroken.
De snelle ontwikkeling van Atlantis begon. De Pleiaden en Reptielen begonnen zeer succesvol maar waren het steeds vaker oneens met elkaar. Dit leidde tot een fundamentele onenigheid toen het eigenaarschap van de Aarde werd besproken. Zij wilden beiden het alleenrecht over de Aarde, wat het begin van de grote Atlantische oorlog was. Een vernietigende periode brak aan waarin vele straalwezen in zeer korte periode in aantal verminderde.
In een laatste poging om de wereld over te nemen gebruikten de Reptielen hun apparaat om de stralen te verstoren, opnieuw. Maar door de oorlog was het zo beschadigd, dat het niet goed meer functioneerde. Het magnetisch veld van de aarde werd verstoord, waardoor de polen verwisselden en zich verplaatsen. De impact op de planeten die verbonden waren met de aarde was zo groot, dat ze hun verbinding met de Aarde begonnen kwijt te raken.
Totale paniek brak uit op aarde en sommige wezens probeerden te vluchten naar hun thuis planeet. Sommigen probeerden zelfs te vluchten naar de thuis planeten van andere rassen via de Aardse verbindingspunten met de stralen. Niet iedereen wilde hun "vijand" ontvangen, waardoor sommige wezens geen toegang kregen tot de straal van anderen en werden voor dood achter gelaten.
Toen de aarde de verbinding met de planeten verbrak, was het niet langer mogelijk om te incarneren voor de wezens die op hun thuis planeet waren. Ieder ras nam zoveel in aantal af, dat bijna al het leven op aarde was uitgestorven.
Deze periode staat bekend als de ijstijd, waarin de aarde heel koud werd en een groot trauma kreeg ingeprent onder de overlevenden die nog verbonden waren blijven met de aarde. Ze hadden de verbinding met hun thuis verloren en konden alleen nog maar op elkaar rekenen.
<< Vorige pagina | Download de volledige tekst als PDF | Volgende pagina >>
